Die woorden hoorde Preston Sprinkle net iets te vaak toen hij in gesprek ging met transgender personen. Wereldwijd hebben honderden, misschien wel duizenden, transpersonen de kerk verlaten vanwege schaamte, bespotting en ontmenselijking. Hoog tijd dus voor de kerk om zich grondig te bezinnen op de houding aangaande het transgendervraagstuk. En belangrijk om dat vooral te doen op een wijze die oog en hart heeft voor de mensen zelf.
Preston Sprinkle is een betrouwbare gids als het om thema’s als homoseksualiteit en gender gaat. Hij is medeoprichter en directeur van het Amerikaanse Center for Faith, Sexuality & Gender. Zijn aanpak is breed; hij verdiept zich wetenschappelijk én theologisch in het vraagstuk, en gaat tegelijkertijd in gesprek met honderden mensen die worstelen met hun genderidentiteit. Preston schrijft: ‘Ik heb geprobeerd om een boek te schrijven dat is gebaseerd op de stemmen, noden, zorgen en wijsheid van echte transpersonen. Ik heb door de jaren heen veel vragen gekregen van ouders, voorgangers, christenen en transpersonen zelf, die willen weten wat de Bijbel en de wetenschap over dit onderwerp zeggen. Ze vragen me om hen te helpen nadenken over de menselijke natuur op een theologische en wetenschappelijke manier. Wat betekent het om man of vrouw te zijn? Zijn dit de enige opties? Is het mogelijk dat iemand in het verkeerde lichaam is geboren? Wat bepaalt je geslacht, je lichaam of je geest? Wat vindt God daar eigenlijk van? Welke voornaamwoorden gebruiken we voor onze transvrienden? En: Hoe kan ik op een goede manier van mijn transkind of transvriend houden? Dit boek is mijn voorzichtige poging om ons dieper te laten nadenken over het thema en ons meer te leren liefhebben.’